-
1 жауу
(о дожде, снеге, граде) падать, идти
См. также в других словарях:
тісі қышырау — Қ орда., Арал) тісі қышу. Арақ көрсе аузынан суы ағып, көрмесе қабағынан қар жауып, айықпас ауруға ұшырайтын, т і с і қ ы ш ы р а й т ы н адам (“Екп. балықшы”, 1932, №55) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
